Adresatami innowacji są uczniowie klas I-VIII. Czas realizacji innowacji obejmuje I i II półrocze roku szkolnego 2019/2020 . Zajęcia innowacyjne odbywać się będą w ramach: spotkań Szkolnego Koła Wolontariatu, na zajęciach pozalekcyjnych w szkole lub w wybranych instytucjach. Niniejsza innowacja ma na celu szerzenie idei wolontariatu. Ma ona zachęcać i motywować uczniów do dobrowolnego i świadomego angażowania się w pracę na rzecz innych, w różnych formach wolontariatu. Zagadnienia zostały opracowane w oparciu o podstawę programową kształcenia ogólnego oraz ideę wolontariatu. Na poszczególnych zajęciach wolontariusze będą zapoznawać się i w miarę możliwości uczestniczyć w różnych rodzajach i formach prowadzonych wolontariatów. Na zajęcia będą zapraszani przedstawiciele wolontariatów, aby zaprezentować swoją pracę i zachęcić do działalności w swoim obszarze pomocowym. W roku szkolnym 2019/20 zapoznamy się z podanymi niżej rodzajami wolontariatu.

Harmonogram innowacji:

- listopad, grudzień – Wolontariat Hospicyjny;

- grudzień – Wolontariat Caritas;

- styczeń – Wolontariat Misyjny;

- marzec – Wolontariat na rzecz zwierząt;

- maj – Wolontariat Zagraniczny.

"Jak mogę pomóc - odcienie wolontariatu"

W ramach realizowanej w tym roku innowacji: ,,Jak mogę pomóc – odcienie wolontariatu”, w czwartek 12 grudnia na  spotkanie zaprosiliśmy p. Piotra Palczyńskiego- absolwenta naszej szkoły wraz z jego przyjacielem, psem Bibim. Obydwaj są wolontariuszami w zielonogórskim Hospicjum i o tym właśnie, na czym taka pomoc polega i co robią wolontariusze w Hospicjum, pan Piotr (zawodowy strażak) nam opowiedział. Bardzo dziękujemy za wizytę i ciekawe spotkanie. Razem z nami w spotkaniu uczestniczyła kl. 7 C z p. M. Otto- Dudek.

"Jak możemy pomóc- odcienie wolontariatu"

16 stycznia w ramach kolejnego spotkania realizowanej w tym roku szkolnym innowacji: "Jak mogę pomóc - odcienie wolontariatu", gościliśmy w naszej szkole p. Dominikę Łapuchę , koordynatora Centrum Wolontariatu Caritas Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. Nasz gość w bardzo ciekawy sposób zapoznał nas z działalnością wolontariuszy działających w tych strukturach. Mamy nadzieję na jeszcze szerszą współpracę i zachęcamy każdego z Was do pomocy innym. W naszym spotkaniu razem z nami brała udział klasa 8a z p.Julią. Pani Dominice dziękujemy za wizytę i pamiątkowe niespodzianki.

Innowacja ,,Sztuką zmieniam świat" ma na celu przygotowanie uczniów do podejmowania aktywnych działań na rzecz otoczenia; pokazanie sposobu i ścieżki realizacji procesu projektowego (od pomysłu do realizacji) oraz zaangażowanie ich w życie społeczne szkoły, współtworzenie szkolnej przestrzeni

*Sad owocowy (nazwa do wymyślenia przez uczniów) to edukacyjny projekt artystyczno-przyrodniczy realizowany przez 7 klasę szkoły podstawowej w ramach projektu edukacyjno-artystycznego w pracowni Plastyki klas 4-7, w porozumieniu z pracownią Przyrody, czy Języka Polskiego. Polega na stworzeniu na terenie szkoły miejsca z drzewkami owocowymi i miododajnymi w formie zacienionej, zielonej oazy.

*Sad ma zostać posadzony przez jedną z klas w ramach zajęć z plastyki, jako realizacją podstawy programowej: happening w klasie 7. Do udziału ma zostać zaproszona jedna z młodszych klas 4. Celem takiego działania jest zaangażowanie większej liczby uczniów do projektu. Na 3 uczniów przypadnie jedno drzewko.

*Każde zostanie nazwane imieniem ulubionych bohaterów z książek/ legend / filmów / bajek / malarzy / artystów / postaci historycznych / badaczy / naukowców / odkrywców etc.; klasy 4-7 proponują dwa imiona dla dwóch wylosowanych gatunków drzew i z wylosowanych dziedzin kultury.

*Każdy gatunek zostanie w przystępnej i zabawnej formie opisany. Na podstawie gotowych informacji uczniowie stworzą na lekcji języka polskiego krótkie „notki biograficzne” dla poszczególnych gatunków.

*W kolejnych latach opieka nad Sadem może być przekazywana jako „laur” kolejnej klasie. Wzrost Sadu to oczywiście kilka/kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt lat, dlatego ważne, by już na etapie planowania projektu założyć, by Sad stał się pozytywnym znaczeniem/znakiem rozpoznawczym szkoły, szczególnie ze względu, że powstała ona na terenach przedwojennych ogrodów, sądów, czy winnic.

*Ponadto drzewa owocowe i miododajne to szczególny rodzaj roślin-symboli życia: najpierw młode pączki, pachnące kwiaty, aż w końcu owoce i zdrowe przetwory. Daje to możliwość prowadzenia urozmaiconych zajęć dydaktycznych, obserwacji zmian zachodzących w przyrodzie, aż wreszcie do wytworzenia lokalnych produktów szkolnych (np. szkolne dżemy – jako element promocji; praktyczne zajęcia gotowania; wiedza na temat „skąd się bierze żywność?”)

*Istotne są rodzaje drzewek w Sadzie, bowiem oprócz popularnych owocowych drzewek (czereśnia i jabłoń, grusza) znajdą się w nim również drzewa i krzewy o leczniczych właściwościach i nieco zapominane: dzika róża, jarzębina, czarny bez, głóg oraz lipa. Do każdego gatunku zostanie przygotowana w przystępnej, zabawnej formie „magiczna notka” o właściwościach roślin i ich zastosowaniu.

Projekt „Pozytywne przyłapania” „Pozytywne przyłapania” to projekt pilotażowy nauczycieli p. Darii Kapicy - Przewoźnik, p. Magdaleny Kochanowskiej, p. Żanety Maruńczak, przy współpracy z p. Andrzejem Kołodziejczykiem – współautorem programu profilaktycznego „Spójrz inaczej”. Projekt kierowany jest do nauczycieli klas IV-VI szkół podstawowych, ze szczególnym uwzględnieniem wychowawców klas. 1. Cele projektu: - motywacja uczniów oparta na pochwałach, - wzmocnienie poczucia własnej wartości uczniów, - zwrócenie uwagi na pozytywne cechy własne oraz kolegów, - zmiana postrzegania uczniów przez nauczycieli, - poprawa relacji uczeń – nauczyciel, uczeń – uczeń, nauczyciel – nauczyciel, - skłonienie nauczyciela do większej autorefleksji 2. Komunikaty: a) sposób przedstawienia komunikatu: - komunikaty są na bieżąco otrzymywane od nauczycieli werbalnie (nauczyciel podczas lekcji chwali danego ucznia), natomiast w dogodnym dla siebie czasie notuje pochwałę na karteczce i umieszcza na wyznaczonej tablicy, - „oczyszczamy tablicę” rozdając karteczki poszczególnym uczniom, nie odczytujemy ich na forum klasy, - karteczki umieszczane są na tablicy korkowej ALE zapisaną stroną do tablicy, aby uczniowie innych klas, którzy mają zajęcia w danej sali lekcyjnej, nie mieli możliwości odczytania komunikatów skierowanych do ich kolegów, - wskazane jest, aby na karteczce znalazł się podpis nauczyciela (autora komunikatu) i przedmiot, a także data oraz dzień tygodnia

1.  Kryteria budowy komunikatu:

- komunikat jest indywidualnie dopasowany do ucznia (do jej możliwości, kompetencji, sytuacji rodzinnej i klasowej),

- chwalimy za starania, doceniamy wkład pracy, a nie pośpiech:

NIE  „Jasiu podoba mi się, że tak szybko skończyłeś wykonywanie ćwiczenia”

TAK „ Jasiu, podoba mi się, że tak starannie wykonałeś dzisiejsze ćwiczenie”

- unikamy etykiet – oceniamy zachowanie dziecka, a nie jego charakter czy osobę:

NIE „Jasiu byłeś dziś bardzo grzeczny”

TAK „Jasiu podoba mi się, że dziś dostosowałeś się do zasad panujących w klasie”

- unikamy stosowania komunikatów rozpoczynających się partykułą „nie” – wskazane jest, aby komunikat był pozytywny

NIE „ Jasiu lubię, gdy nie przeszkadzasz na lekcji”

TAK „Jasiu podoba mi się, że dziś pracowałeś na lekcji i wykonywałeś moje polecenia”

- komunikat precyzyjny – dokładnie wyjaśniający, co było dobre

NIE „Jasiu bardzo ładnie się zachowywałeś”

TAK „Jasiu podoba mi się, że aktywnie uczestniczyłeś w zajęciach”

- pochwały zostały podzielone na trzy kategorie: kontakty z rówieśnikami, przestrzeganie norm i zasad, przygotowanie do lekcji,

2. Zapoznanie uczniów i rodziców z komunikatami:

- zwrócenie uwagi rodziców na brak zależności pomiędzy ilością otrzymanych komunikatów a oceną z przedmiotu bądź zachowania (uczeń otrzymuje wyższą ocenę z zachowania, czy też danego przedmiotu, tylko wtedy gdy według naszej subiektywnej oceny jego zachowanie czy też wyniki w nauce uległy poprawie; ilość otrzymanych karteczek nie jest jednoznaczna z wyższym stopniem),

- przedstawiając dzieciom zasady otrzymywania „pozytywnych przyłapań” zwracamy szczególną uwagę na pracę w myśl idei porównań z samym sobą (zwracanie uwagi na własne postępy, zamiast porównań z rówieśnikami, tym samy unikamy rywalizacji),

- „pozytywne przyłapanie” z jednej z kategorii (przygotowanie do lekcji, przestrzeganie norm i zasad, kontakty z  rówieśnikami) nie wyklucza uwagi, czy też oceny niedostatecznej (na przykład: Jasiu często dociera na lekcję nieprzygotowany. Dziś posiada wszystkie pomoce niezbędne mu do pracy. Niestety kilkukrotnie w czasie trwania zajęć stosuje obraźliwe zwroty wobec swojej koleżanki, czym sprawia jej przykrość. Możemy wówczas zastosować „pozytywne przyłapanie” doceniając przygotowanie Jasia do zajęć, ale także wpisać Jasiowi uwagę w związku z jego zachowaniem wobec koleżanki).

3. Przedstawienie i przekazanie komunikatów:

-wychowawca przekazuje karteczki uczniom podczas każdej godziny wychowawczej (raz w tygodniu), w przypadku nieobecności wychowawcy funkcję tę przejmuje nauczyciel prowadzący zastępstwo,

- tydzień warunkuje dzień, kiedy odbywa się godzina wychowawcza,

- po przekazaniu karteczek „oczyszczamy tablicę” (zdejmujemy karteczki), rozpoczynając jednocześnie nowy tydzień,

- karteczki otrzymuje dany uczeń, pozostają one do jego dyspozycji (może je zabrać do domu, pokazać rodzicom, zachować dla siebie, etc.)

Uwaga! W sytuacji, gdy uczeń wyrzuca karteczkę/-i do kosza na śmieci nauczyciel szanuje jego decyzję. Pożądane jest zainteresowanie się przyczyną zachowania ucznia, jednak należy unikać negowania tego typu sytuacji.

„Pozytywne przyłapanie” może dotyczyć zachowania ucznia podczas lekcji, przerwy oraz poza szkołą. Komunikat dopasowujemy indywidualnie do dziecka.

            W przypadku uczniów sprawiających częste trudności wychowawcze bądź na ogół nieangażujących się w naukę „pozytywne przyłapanie” powinno dotyczyć kwestii, która dla większości dzieci jest oczywista, np. przyniesienie materiałów do pracy, używanie zwrotów grzecznościowych, zaangażowanie w pracę na lekcji etc. W celu modelowania pożądanego zachowania ucznia należy go przyłapać na takim samym poprawnym zachowaniu kilkukrotnie, jednak nie za każdym razem, gdy ma ono miejsce, dlatego w ramach pozytywnego wzmocnienia wskazane jest nagrodzenie ucznia uśmiechem, skinieniem głowy lub innym komunikatem niewerbalnym.